اخبار جعلی می‌تواند از طریق مکانیسم‌های مختلفی در رسانه‌های اصلی منتشر شود که اغلب منجر به پذیرش گسترده اطلاعات نادرست می‌شود. در اینجا چند راه کلیدی وجود دارد:
1. احساس‌گرایی: رسانه‌های اصلی گاهی اوقات سرفصل‌هایی را که باعث ایجاد کلیک و بازدید می‌شوند بر دقت اولویت می‌دهند. داستان‌های هیجان‌انگیز، حتی اگر تا حدی درست باشند، می‌توانند توجه مخاطب را به خود جلب کنند و منجر به انتشار سریع اطلاعات گمراه‌کننده شوند.
2. ویروسی و رسانه های اجتماعی: اگرچه رسانه های رایج سنتی نیستند، اما پلتفرم هایی مانند توییتر، فیس بوک و اینستاگرام به طور قابل توجهی بر آنچه که رسانه های خبری برای پوشش انتخاب می کنند تأثیر می گذارند. اگر داستانی در رسانه های اجتماعی مورد توجه قرار گیرد، رسانه های جریان اصلی ممکن است حتی قبل از تأیید صحت آن، در مورد آن گزارش دهند و ناخواسته اطلاعات نادرست را منتشر کنند.
3. فشار برای سرعت: مسابقه برای اولین نفری که اخبار فوری را گزارش می کند می تواند منجر به روزنامه نگاری عجولانه شود. در صورت فوریت برای انتشار، ممکن است رسانه ها به منابع تأیید نشده یا اطلاعات ناقص تکیه کنند که به اخبار جعلی اجازه می دهد تا از طریق آنها سر بزنند.
4. اطلاعات پژواک و سوگیری تایید : رسانه ها ممکن است به مخاطبان خاص یا ایدئولوژی های سیاسی پاسخ دهند که منجر به گزارش های جانبدارانه شود. وقتی داستان‌ها با باورهای مخاطب همسو می‌شوند (حتی اگر گمراه‌کننده یا نادرست باشند)، به احتمال زیاد به اشتراک گذاشته می‌شوند و به عنوان حقیقت پذیرفته می‌شوند.
5. داده ها و آمارهای گمراه کننده: سازمان های خبری گاهی آمار یا مطالعات را بدون زمینه یا تحلیل دقیق به اشتراک می گذارند. این می‌تواند روایت‌های گمراه‌کننده‌ای ایجاد کند که افکار عمومی را نادرست می‌کند.
6. تصاویر یا ویدیوهای دستکاری شده: تصاویر یا ویدیوها را می توان به گونه ای تنظیم کرد که با یک روایت مطابقت داشته باشند. هنگامی که این تصاویر توسط چهره‌ها یا سازمان‌های رسانه‌ای با نفوذ به اشتراک گذاشته می‌شود، می‌توانند به ادعاهای نادرست احساس صحت ببخشند.
7. انتساب به منابع معتبر : اخبار جعلی زمانی که بدون بررسی واقعی واقعی به منابع معتبر استناد یا نسبت داده می شوند، می توانند اعتبار پیدا کنند. اگر کسی ببیند که یک رسانه معتبر ادعای مشکوکی را به اشتراک می‌گذارد، ممکن است تصور کند که این ادعا درست است.
مبارزه با اخبار جعلی در رسانه های اصلی مستلزم هوشیاری، تفکر انتقادی و تعهد به راستی آزمایی منابع و بررسی متقابل اطلاعات است. به نظر شما خوانندگان و بینندگان چه نقشی در رسیدگی به انتشار اطلاعات نادرست دارند؟