اسم معرفه اسمی است که نزد گوينده و شنونده، يا خواننده شناخته شده است؛ امّا اسمِ نکره، ناشناخته است. مهم ترين نشانۀ اسم معرفه در زبان عربی، داشتنِ «ال» است.
ادامه