«تبرک» به معنای مبارک شدن و برکت پیدا کردن است. تبرک منشأ و ریشه قرآنی دارد. زمانی که حضرت یعقوب از فراق یوسف نابینا شد، یه تصریح قرآن کریم، آن حضرت لباس یوسف را بر چشم خود نهاد و بینایی خود را باز یافت. تبرک و استفشا به پیراهن یوسف، نمونهای از تبرک به چیزی است که به شکلی منسوب به اولیای الهی است. نقل این داستان توسط قرآن و عدم رد آن، نشان دهنده تأیید آن است.