غیبت یعنی بیان عیب پوشیده کسی با قصد مذمت و بیان عیب و نقص او، وقتی که خودش حضور ندارد. در واقع بیان هر عیب و نقصی از کسی که غایب است، خواه این عیب و نقص در دین او باشد و خواه در دنیای او، خواه در خلقت و بدن او و یا در صفات و ویژگیهای او یا در کلام و گفتارش و کارش باشد. در هر صورت این کار حرام و از گناهان کبیره است.