محتوا از مهمترین عناصر برنامه درسی محسوب می‌شود به نحوی که حتی برخی از صاحب نظران، برنامه درسی را معادل محتوای آموزشی در نظر گرفته‌اند. در نظام تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی که طراحی و تدوین برنامه درسی به صورت متمرکز است، محتوا نقش کلیدی‌تری را ایفا کرده به نحوی که سایر عناصر برنامه درسی، لاجرم باید با آن هماهنگ شود. در زیست بوم جدید که حاصل شرایط شیوع ویروس کرونا است و اجرای آموزش‌ها از حضوری به غیرحضوری تغییر یافته و به صورت مجازی انجام می‌شود، محدودیت‌هایی به وجود آمده است که ازجمله آنها کاهش زمان آموزش و عدم ارتباط مستقیم معلم و دانش‌آموز است؛ امری که نیاز معلمان و دبیران و همچنین دانش آموزان به آشنایی بیشتر با واسط‌های کاربری مجازی نیز، آن را در برخی موارد، تشدیدمی‌کند.
کاهش زمان آموزش را اگرچه می‌توان با حذف بخشی از محتوای آموزشی جبران نمود، اما مسیری دیگر که می‌توان دنبال نمود و در برنامه پیش رو نیز اتخاذ شده است، توجه به اهداف آموزشی در برنامه درسی و محورهای اصلی محتوا، یعنی مفاهیم، مهارت‌ها و ارزش‌های اساسی هر درس، به جای تمرکز بر کتاب درسی است. در این مسیر و با توجه به زمان و نوع محتوای آموزشی، دبیران و معلمان محترم، اهتمام خود را بر روی محقق ساختن اهداف کلیدی هر کتاب متمرکز کرده و بخش‌هایی از محتوا را که نقشی جدی در تحقق مفاهیم و مهارت‌ها و ارزش‌های اساسی در دانش آموزان دارد، با جدیت بیشتری مورد توجه قرار خواهند داد. بدیهی است در ارزشیابی نیز آنچه مدنظر می‌باشد، ارزشیابی از نقشه محتوایی و انتظارات تنظیم شده است.مسیر مذکور، حرکتی هرچند آغازین برای چرخش از کتاب‌محوری به سوی برنامه محوری است و کمک می‌کند تا معلم و دبیر، در چگونگی انتخاب مصادیق محتوای متناسب با اهداف آموزشی و گزینش شیوه‌های یاددهی یادگیری، اختیار بیشتری پیدا کند.
جهت کسب اطلاعات بیشتر فایل pdf زیر را دانلود نمایید.